Medytacje ze Służebnicą Bożą Luizą Piccarretą wg
„Dziewica Maryja w Królestwie Woli Bożej”

Modlitwa do Niebieskiej Królowej
na każdy dzień miesiąca maja

Niepokalana Królowo, moja Niebieska Matko, przychodzę na Twoje matczyne kolana, aby się wtulić w Twoje ramiona jako Twoja ukochana córka i aby prosić Cię z najgorętszym westchnieniem – w tym miesiącu poświęconym Tobie – o największą z łask: ażebyś mi dozwoliła żyć w Królestwie Woli Bożej. Święta Mamo, Ty, która jesteś Królową tego Królestwa, pozwól mi żyć w Nim jako Twoja córka, ażeby Ono już więcej nie było bezludnym, ale zamieszkałym przez Twoje dzieci. Dlatego też Wszechwładna Królowo, ja powierzam się Tobie, abyś mogła pokierować moimi krokami do Królestwa Woli Bożej, a trzymając mnie mocno za rękę, pokierujesz całą moją istotę ku nieskończonemu życiu w Woli Bożej. Będziesz moją Mamą, i Tobie jako mojej Mamie, zawierzam moją wolę, abyś mogła wymienić ją na Wolę Bożą i tym sposobem będę mogła być pewna, że nie opuszczę Jej Królestwa. Dlatego też proszę Cię, oświeć mnie, abym mogła zrozumieć, co to znaczy Wola Boga.

Zdrowaś Maryjo…

Ofiara miesiąca: Rano, w południe i wieczorem (to znaczy trzy razy w ciągu dnia) przyjść na kolana naszej Niebieskiej Mamy i powiedzieć do Niej: „Moja Mamo, kocham Cię, i Ty kochaj mnie też i daj łyk Woli Bożej mojej duszy. Daj mi swoje błogosławieństwo, ażebym wykonywała wszystkie moje czynności pod Twoim matczynym spojrzeniem.”

Dzień czternasty
Królowa Nieba w Królestwie Woli Bożej
przybywa do Świątyni, swojego domu i staje się wzorem
dla dusz poświęconych Panu

Dusza do Królowej Niebios, wzorca dusz: Niebieska Mamo, twoje biedna córka odczuwa nieodpartą potrzebę przebywania z Tobą, podążania Twoimi śladami i obserwowania Twoich czynów, aby je skopiować, uczynić z nich wzór i zachować jako przewodnik w swoim życiu. Odczuwam ogromną potrzebę bycia kierowaną, bo sama z siebie nie potrafię uczynić niczego, ale z moją Mamą, która mnie tak bardzo kocha, będę w stanie czynić również Wolę Bożą.

Lekcja Niebieskiej Królowej, wzorca dusz:
Moja droga córko, moim gorącym pragnieniem jest uczynić cię widzem moich czynów, abyś się rozmiłowała i naśladowała swoją Mamę. Podaj Mi więc swoją dłoń i włóż ją w moją. Będę się czuła bardziej szczęśliwą, mając moją córkę razem ze Mną. Dlatego też bądź uważną i słuchaj Mnie.

Opuściłam dom w Nazarecie w towarzystwie moich świętych rodziców. Odchodząc z niego, chciałam rzucić ostatnie spojrzenie na ten domek, gdzie się urodziłam, aby podziękować mojemu Stwórcy za danie Mi miejsca urodzenia i zawierzyć go Woli Bożej, ażeby moje dzieciństwo oraz tak wiele drogocennych wspomnień – obdarzona w pełni rozumem, rozumiałam wszystko – zostały zabezpieczone w Woli Bożej i złożone w Niej jako dowód mojej miłości wobec Tego, który Mnie stworzył. Córko moja, dziękowanie Panu i składanie naszych czynów na Jego ręce, jako dowód naszej miłości, są nowymi kanałami łask i komunikacji, jakie się otwierają pomiędzy Bogiem a duszą oraz najwspanialszym hołdem, jaki można oddać Temu, który nas tak bardzo kocha. Dlatego też ucz się ode Mnie dziękowania Panu za wszystko to, co On rozporządza wobec ciebie i we wszystkim, co robisz, niechaj twoim słowem będzie: „Dziękuję Ci o Panie, składam wszystko w Twoje ręce”.

Otóż złożywszy wszystko w Bożym Fiat, ponieważ rządził On we Mnie i nie opuścił Mnie ani na jedną chwilę mojego życia, nosiłam Go jako triumf w mojej małej duszy. Och, co za cuda Woli Bożej! Swoją zachowującą siłą utrzymywała Ona porządek we wszystkich moich czynach, małych i wielkich. I były one jak gdyby stale obecne wewnątrz Mnie jako Jej i mój triumf. Tak więc nigdy nie zapomniałam ani jednego mojego czynu. Przynosiło Mi to tyle chwały i czci, że czułam się Królową, ponieważ każdy mój czyn wykonany w Woli Bożej był czymś więcej niż słońce, i byłam przyozdobiona światłem, szczęściem i radością. Wola Boża przynosiła Mi swój Raj. Córko moja, życie w Woli Bożej powinno być pragnieniem, tęsknotą i niemal pasją każdego, tak wiele jest piękna, jakie się nabywa i dobra, jakie się odczuwa. Przeciwieństwem tego wszystkiego jest wola ludzka. Posiada ona siłę, aby rozgoryczyć biedne stworzenie, ciemięży je i tworzy noc. Stworzenie kuleje w czynieniu dobra, a nawet zapomina często o tej odrobinie dobra, jakie uczyniło.

Otóż córko moja, odważnie i z oderwaniem od wszystkiego, opuściłam dom ojcowski, ponieważ spoglądałam tylko na Wolę Bożą, w której skupiałam moje Serce, a to wystarczało Mi za wszystko. Ale w drodze do Świątyni spoglądałam na całe Stworzenie. I och, co za wspaniałości! Odczuwałam pulsowanie Woli Bożej w słońcu, w wietrze, w gwiazdach, w niebie, Jej drgania odczuwałam nawet pod swoimi stopami. A Boży Fiat, który we Mnie władał, rozkazał całemu Stworzeniu, które jak welon Go okrywało, aby wszystkie istoty ukłoniły się i złożyły Mi cześć jako Królowej. I wszystkie ukłoniły się, dając Mi oznaki swojego poddaństwa. Nawet maleńki kwiatek w polu nie oszczędzał się, żeby złożyć Mi swój maleńki hołd. Wprowadzałam wszystko w stan świętowania i gdy z konieczności musiałam opuścić dane miejsce, wszystko Stworzenie oddawało Mi oznaki czci i byłam zmuszona dawać rozkazy, aby pozostawało na swoim miejscu zgodnie z porządkiem wprowadzonym przez naszego Stwórcę.

A teraz posłuchaj swojej Mamy. Powiedz Mi, czy czujesz w swoim sercu radość, pokój, oderwanie od każdego i od wszystkiego? Czy czujesz odwagę, żeby uczynić wszystko dla wypełnienia Woli Bożej, tak aby poczuć w sobie nieustanną radość? Córko moja, pokój, oderwanie i odwaga tworzą próżnię w duszy, w której Wola Boża może zająć swoje miejsce. A będąc nietykalną przez jakikolwiek ból, Wola Boża przynosi stworzeniu nieustanną radość. Dlatego też odwagi, córko moja. Powiedz Mi, że chcesz żyć Wolą Bożą, a twoja Mama pomyśli o wszystkim.

Otóż jutro będę czekała na ciebie, aby ci opowiedzieć, jak się zachowałam w Świątyni.

Dusza: Moja Mamo, Twoje lekcje zachwycają mnie i docierają do mojego serca. Och, Ty, która tak bardzo pragniesz, aby Twoja córka żyła w Woli Bożej, swoim rozkazem opróżnij mnie ze wszystkiego, dodaj mi koniecznej odwagi, abym mogła zadać śmierć mojej ludzkiej woli. A ja, pokładając w Tobie zaufanie, powiem do Ciebie: „Chcę żyć Wolą Bożą”.

Ofiara: Dzisiaj, aby otoczyć Mnie czcią, oddasz Mi wszystkie swoje czyny jako dowód miłości do Mnie, a Ja złożę je w Woli Bożej. Za każdym razem będziesz mówiła do Mnie: „Kocham Cię, moja Mamo”

Wezwanie: Niebieska Mamo, opróżnij mnie ze wszystkiego i ukryj mnie w Woli Bożej.

Pobierz pdf: Dziewica Maryja w Królestwie Woli Bożej