Medytacje ze Służebnicą Bożą Luizą Piccarretą wg
„Dziewica Maryja w Królestwie Woli Bożej”

Modlitwa do Niebieskiej Królowej
na każdy dzień miesiąca maja

Niepokalana Królowo, moja Niebieska Matko, przychodzę na Twoje matczyne kolana, aby się wtulić w Twoje ramiona jako Twoja ukochana córka i aby prosić Cię z najgorętszym westchnieniem – w tym miesiącu poświęconym Tobie – o największą z łask: ażebyś mi dozwoliła żyć w Królestwie Woli Bożej. Święta Mamo, Ty, która jesteś Królową tego Królestwa, pozwól mi żyć w Nim jako Twoja córka, ażeby Ono już więcej nie było bezludnym, ale zamieszkałym przez Twoje dzieci. Dlatego też Wszechwładna Królowo, ja powierzam się Tobie, abyś mogła pokierować moimi krokami do Królestwa Woli Bożej, a trzymając mnie mocno za rękę, pokierujesz całą moją istotę ku nieskończonemu życiu w Woli Bożej. Będziesz moją Mamą, i Tobie jako mojej Mamie, zawierzam moją wolę, abyś mogła wymienić ją na Wolę Bożą i tym sposobem będę mogła być pewna, że nie opuszczę Jej Królestwa. Dlatego też proszę Cię, oświeć mnie, abym mogła zrozumieć, co to znaczy Wola Boga.

Zdrowaś Maryjo…

Ofiara miesiąca: Rano, w południe i wieczorem (to znaczy trzy razy w ciągu dnia) przyjść na kolana naszej Niebieskiej Mamy i powiedzieć do Niej: „Moja Mamo, kocham Cię, i Ty kochaj mnie też i daj łyk Woli Bożej mojej duszy. Daj mi swoje błogosławieństwo, ażebym wykonywała wszystkie moje czynności pod Twoim matczynym spojrzeniem.”

Dzień jedenasty
Królowa Nieba w Królestwie Woli Bożej
w pierwszych latach swojego życia na ziemi tworzy wspaniałą jutrzenkę,
aby zrodzić w sercach wytęskniony dzień światła i łaski

Dusza do Królowej Dzieciny: Oto jestem znowu przy Twojej kołysce. Niebieska Mamusiu, moje małe serce jest zachwycone Twoją pięknością i nie potrafię oderwać wzroku od tak niespotykanego piękna. Jakże słodkie jest Twoje spojrzenie! Gesty Twoich małych rączek przywołują mnie, abym przylgnęła i przytuliła się do Twojego Serca, pogrążonego  w miłości.  Święta  Mamusiu,  daj  mi  swoje  płomienie,  aby  mogły wypalić moją ludzką wolę. Sprawię Ci wtedy radość, bo będę żyła razem z Tobą Wolą Bożą.

Lekcja Królowej Nieba:
Córko moja, gdybyś tylko wiedziała, jak raduje się moje matczyne Serduszko, gdy widzę cię przy mojej kołysce, przysłuchującą się Mnie! Czuję się rzeczywiście Królową i Matką, ponieważ gdy mam cię blisko siebie, nie jestem bezpłodną Matką ani też Królową bez poddanych, ale mam swoją drogą córkę, która bardzo Mnie kocha i chce, abym była dla niej Mamą i Królową. Dlatego też przynosisz radość swojej Mamie, tym bardziej że przychodzisz na moje kolana, aby uczyć się ode Mnie jak żyć w Królestwie Woli Bożej. Posiadać córkę, która pragnie żyć razem ze Mną w Królestwie tak świętym, jest dla twojej Mamy największą chwałą, czcią i radością.

Tak więc słuchaj Mnie uważnie, moja droga córko, a Ja będę dalej opowiadać ci o wspaniałościach moich narodzin. Moja kołyska była otoczona przez Aniołów, którzy między sobą ubiegali się o śpiewanie kołysanek dla swojej Wszechwładnej Królowej. A ponieważ byłam obdarowana rozumem i wiedzą – zaszczepione we Mnie przez mojego Stwórcę, spełniałam mój pierwszy obowiązek adorowania Przenajświętszej i godnej uwielbienia Trójcy zarówno swoim rozumem, jak i niemowlęcym gaworzeniem. A tak wielkim był poryw mojej miłości wobec Majestatu tak świętego, że czując się osłabiona, wpadałam w obłęd, ponieważ chciałam znaleźć się w ramionach Boskości, aby otrzymać Ich uściski i w zamian dać Im swoje. I Aniołowie, dla których moje pragnienia były rozkazami, brali Mnie i niosąc na swoich skrzydłach, składali w kochających ramionach mojego Ojca Niebieskiego. Och, z jaką ogromną miłością oczekiwały Mnie Boskie Osoby! Przychodziłam z wygnania, a małe przerwy w rozłące pomiędzy Mną a Nimi były powodem nowych zarzewi miłości, były darami, jakie Mi przygotowywali, a Ja znajdywałam nowe sposoby, aby prosić o litość i miłosierdzie dla moich dzieci, żyjących na wygnaniu i pozostających pod biczem Sprawiedliwości Bożej. Całkowicie pogrążona w miłości, mówiłam do Nich: „Uwielbiona Trójco, czuję się szczęśliwą, czuję się Królową. Nie wiem, czym jest nieszczęście i niewola, a raczej, Wasza Wola, która panuje we Mnie, przynosi Mi tak wiele radości i szczęścia, że będąc taką maleńką, nie mogę tego wszystkiego ogarnąć. Ale pośród tak wielkiego szczęścia w moim małym Serduszku jest żyła głębokiej goryczy. Czuję w nim moje nieszczęśliwe dzieci, niewolników ich buntowniczej woli. Litości Ojcze Święty, litości! Och, uczyńcie moje szczęście całkowitym. Uczyńcie szczęśliwymi te nieszczęsne dzieci, które, w stopniu większym niż Matka, noszę w swoim matczynym Sercu. Zezwólcie, aby Słowo Przedwieczne zstąpiło na ziemię, a wszystko zostanie pojednane. Ja nie zejdę z Waszych ojcowskich kolan, jeśli mi nie dacie poświadczenia łaski, tak abym mogła zanieść moim dzieciom radosną nowinę o ich Odkupieniu.” Boskość była poruszona moimi modlitwami i zasypując Mnie nowymi darami, mówili do Mnie: „Powróć na wygnanie i kontynuuj swoje modlitwy. Rozszerzaj Królestwo naszej Woli na wszystkie swoje czyny, a w swoim czasie zaspokoimy Twoje pragnienie.” Ale nie powiedzieli Mi ani kiedy, ani gdzie zstąpi Słowo Przedwieczne. I tak, opuściłam Niebo tylko dla spełnienia Woli Bożej. Było to dla Mnie najbardziej heroiczne poświęcenie, ale czyniłam je chętnie, ażeby jedynie Wola Boża miała nade Mną całkowite panowanie.

A teraz posłuchaj Mnie moja córko, jak wiele kosztowała Mnie twoja dusza, napełniając nawet goryczą moje bezkresne morza radości i szczęścia. Za każdym razem, gdy czynisz swoją wolę, stajesz się niewolnikiem i odczuwasz nieszczęście, a Ja, będąc twoją Matką, odczuwam w swoim Sercu nieszczęście mojej córki. Och, jak bolesnym jest mieć nieszczęśliwe dzieci! Jak bardzo powinnaś wziąć sobie do serca czynienie Woli Bożej, wiedząc, że posunęłam się tak daleko, że opuściłam Niebo, aby moja wola nie mogła żyć we Mnie!

A teraz, córko moja słuchaj Mnie dalej. Pierwszym obowiązkiem we wszystkich twoich czynach jest oddawanie czci twojemu Stwórcy, poznawanie Go i kochanie. To ustawia cię w porządku Stworzenia i zaczynasz rozpoznawać Tego, który cię stworzył. Jest to najświętszy obowiązek każdego stworzenia: poznanie swojego pochodzenia. Teraz musisz wiedzieć, że moje wstępowanie do Nieba, mój powrót, moje modlitwy utworzyły wokół Mnie jutrzenkę, która rozprzestrzeniając się na cały świat, otaczała serca moich dzieci, tak aby po świtaniu mogła wzejść jutrzenka, pozwalając na nadejście pogodnego dnia, w którym oczekiwaliśmy przyjścia na ziemię Bożego Słowa.

Dusza: Niebieska Mamusiu, gdy widzę Ciebie ledwie narodzoną, dającą mi tak święte lekcje, czuję się zachwycona i pojmuję, jak bardzo mnie kochasz, pozbawiając się nawet szczęścia dla mnie. Och, o Święta Mamo, Ty, która kochasz mnie tak bardzo, wlej w moje serce siłę, miłość i radość, w których jesteś zatopiona, a gdy będę nimi wypełniona, moja wola nie znajdzie we mnie miejsca do życia i dobrowolnie podda się pod panowanie Woli Bożej.

Ofiara: Dzisiaj, aby Mi oddać cześć, złożysz trzy akty adoracji swojemu Stwórcy, odmawiając trzy razy „Chwała Ojcu” w podziękowaniu za to, że tak wiele razy dostąpiłam łaski przebywania w obecności Boga.”

Wezwanie: Niebieska Mamo, spraw, aby jutrzenka Woli Bożej zajaśniała w mojej duszy.

Pobierz pdf: Dziewica Maryja w Królestwie Woli Bożej